هربار اون آدمی رو می بینم
که وارونه تو آب ایستاده,
همونجا می ایستم و شروع می کنم به خندیدن!
هرچند که نباید دیگران رو مسخره کنم.
برای اینکه شاید....
توی یه دنیای دیگه....
یه زمان دیگه...
یه شهر دیگه...
شاید اون درست ایستاده,
و من وارونه ام!
من هنوز از خوندن نوشته های شل سیلور استاین لذت می برم ...فقط هم لذت کودکانه نیست واقعا مفاهیم عمیقی لای این کلمات ساده مخفیه.
No comments:
Post a Comment