ديشب شب قدر بود و خيلی ها احيا گرفتن و دعای جوشن کبیر خوندن ..می دونين فکر می کنم چقدر بده که من بچه انقلابم و هميشه خواستن همه چيز رو به زور تو کله من بکنن و نتيجش یک نگاه بد بينانه است به مسایل دينی......ولی وقتی واقعا بدون اين اثرات منفی و پيش برداشت های ذهنی به دعاهايي که داريم نگاه می کنم...روحم تازه می شه و دلم کباب.....دلم برای سنی ها کباب می شه که از داشتن یک همچين دعا های سرشار از احساسی محرومن...اونا واقعا چی دارن تو زندگیشون...بله می دونم که قرآن کتاب کامليه ...ولی به نظر من خدا يک جای خالی سه حرفی اون وسط گذاشته که آدما خودشون پيداش کنن....لقمه جويده شده که فايده نداره...همه کيف غذا خوردن به جويدنشه........اين کلمه 3 حرفی به نظر من "علی" ..که يک کلمه سه حرفی به کالبد قرآن می دمه یعنی "روح" و اثرش يک کلمه سه حرفی تو دل يک مسلمون...یعنی "عشق" ....هيچ فرقی نمی کنه که اسم چه دينی روتون باشه...اگه اين کلمه 3 حرفی رو بهش اضافه نکنيد.....تعصب و خشونت خيلی راحت خودشون رو نشون می دن....و اين عين کفره.....
دارم از بحث دور می شم...می خواستم راجع به دعای جوشن کبير بگم...يک دعايي که انقدر طولانيه که آدم رو به وحشت می اندازه...ولی اگه با عشق بشينی پاش و فکر کنی داری با خالق خودت و با معشوق خودت حرف می زنی...کوتاه هم هست...شاید 2 ساعت طول بکشه...به نظر شما برای يک عاشق وووکه می خواد با معشوقش حرف بزنه و دل دل کنه...2 ساعت زياده؟؟
توی اين اين دعا انقدر صفات مختلف رو تکرار می کنه و نهایتشون رو به حضرت دوست نسبت می ده که اين صفات معنی کاذب خودشون رو که نتیجه جامعه است تو ذهن شخص از دست می دن....به نظر من اِين يک راه خوبه برای شکستن حصار خود.....وقتی دل آدم گواهی بده که يک قدرت لاِيزال و بزرگ هست که آخر مهربونيه ...و دل من می تونه بهش وصل بشه....اين دعا جوشن و حفاظ شخص بشه در برابر سختی ها...دل يکهو لبريز ميشه از چيزی که نمی دونم اسمش چيه...ام ...يک شادی خاص و يک ارادت نسبت آن قدرتی که بر خلاف قدرت های دنيايي در عين قدرتش رحمت داره...
ای اميد من در هنگام پرِشانی.......ای متحول کننده قلب من......ای روشن کننده دل من......ای مونس من.......ای کسی که رحمتش از غضبش سبقت گرفته....ای قدرتی که زود رضايت می ده...وزود توبه رو قبول می کنه.....ای شادی عارفان و انيس مريدان ...ای رحمت کننده به کسی که از تو طلب رحمت کرده.....ای راهنمای کسی که از تو راهنمايي خواسته....ای مهر ورز به کسی که از تو طلب مهر کرده....به تو آغوش امن تو پناه می آورم از آتش منيت خودم
همه اين صفات قشنگ و سراسر رحمت همه به قدرتی بر می گردن که قهار و جباره و نهايت قدرت دنيا در دست اونه....واقعا ترسناکه.......و مقتی می شه به وجه زيبا و دوست داشتنی و عاشق پروری اون دست پيدا کرد که من بنده عاشق بشم.....و ازش طلب عشق کنم......