چقدر سخته ... دوتا از دوستام هستن مشکل پیدا کردن ... مثل همه ما که یک روزی به همچین جایی می رسیم و رد می شیم ... ( باورم نمی شه که 7 ماه گذشت !)
اون دو تا هم وقت تصمیم گیری های مهمشون شده (شاید فصل امتحانه ... قوی بودن تو این شرایط ...اطمینان، صداقت و عشقه که نمره قبولی میاره براشون و البته شناختن همدیگه برای پیدا کردن بهترین راه)
حالا اون ها به بن بست رسیدن و زندگی براشون سخت شده ... هردوشون رو دوست دارم و بهترین ها رو می خوام براشون ... ولی بهترین چیه ؟
نمی دونم چه دعایی باید بکنم براشون ... چی باید بخوام از خدا ... بهتره که هیچی نخوام ... هیچی که نه ... خوبی رو از خدا بخوام ... خوبی به تعبیر خود خدا ... نه اونچه که ما به اشتباه فکر می کنیم خوبه ... خوبی ... تداوم خوبی ... و نهایت خوبی ...
از خدا می خوام که به همه ما قدرت درک این خوبی رو بده .... و همیشه باهامون بمونه ... با عشقش سختی ها رو آسون کنه ... و زشتی ها رو زیبا ... عشقی که انقدر بزرگه که هیچ بی ارزشی قدرت موندن در مقابل اون نداره و نمی تونه بهمون صدمه بزنه ... فقط خوبی ... پاکی ... راستی و عشق در کنارش می مونه ... فقط خودش می مونه .. خودش که همه است و بی نیاز از همه .