حرمت اعتبارخود راهرگز در میدان مقایسه ی خویش با دیگران مشکن
که ما هریک یگانه ایم موجودی بی نظیر وبی تشابه

و آرمانهای خویش را به مقیاس معیارهای دیگران بنیاد مکن
تنها تومیدانی که « بهترین » در زندگانیت چگونه معنا می شود

از کنار آنچه با قلب تو نزدیک است آسان مگذر
بر آنها چنگ در انداز آن چنان که بر زندگی خویش
که بی حضور آنان ، زندگی مفهوم خود را از دست می دهد

با دم زدن در هوای گذشته و نگرانی فرداهای نیامده
زندگی را مگذار که از لابلای انگشتانت فرو لغزد وآسان هدر شود
هر روز همان روز را زندگی کن و بدینسان تمامی عمر را به کمال زیسته ای

و هرگزامید از کف مده آنگاه که چیز دیگری برای دادن در کف داری
همه چیز در آن لحظه ای به پایان می رسد که قدمهای تو باز می ایستد

و هراسی به خود راه مده از پذیرفتن این حقیقت که هنوزپله ای تا کمال فاصله باشد
تنها پیوند میان ما خط بازگشت همین فاصله هاست

برخیز وی بی هراس خطر کن ، در هر فرصتی بیاویز وهم بدینسان است که به مفهوم شجاعت دست خواهی یافت

آنگاه که بگوئی دگر نخواهمش یافت عشق را از زندگی خویش رانده ای
عشق چنان است که هر چه بیشتر ارزانی داری سرشار تر شود و هرگاه آن را تنگ در مشت گیری آسانتر از کف رود پروازش ده تا که پایدار بماند

رویاهایت را فرو مگذار، که بی آنان زندگانی را امیدی نیست وبی امید زندگی را آهنگی نباشد

از روزهایت شتابان گذر مکن که در التهاب این شتاب نه تنها نقطه ای سر آغاز خویش که حتی سر منزل مقصود را گم کنی
زندگی مسابقه نیست زندگی یک سفر است و توآن مسافری باش که در هرگامش ترنم خوش لحظه ها جاریست.
نانسی سیمز