زندگی خیلی عجیبه .... مرگ از اون عجیب تر ....
یک آدم شاد دیدنیه ... و یک آدم غمگین از اون دیدنی تر ...
مرگ برای اونی که رفته یک تجربه منحصر بفرده ... و برای اونا یی که موندن ... تجربه ای که هرزچندگاهی تکرار می شه و هر دفعه به اندازه یک دنیا غم می ریزه تو دلشون ... ولی زود فراموش می شه ... و همه حرف هاشم فراموش میشه ... فقط خاطره ای می مونه ازخوبی های اونی که رفته ... و خاطره بد مرگش ... و دلی که تنگ دیدارش می شه .... و ... یک ترس از تکرار اون تجربه برای دیگر نزدیکان ... و البته ترس از تجربه ای ناشناخته برای خودش ...
رحمت خدا به اونی که رفته ... و رحمت و صبر به اونهایی که موندن ... و به منی که هستم ... و روزی مانند امروز دور یا نزدیک ... خواهم رفت ...
امید که این تجربه منحصر بفرد زندگی برای هممون تجربه ای شیرین باشه ... و برای اونهایی که دیرتر می رن ... خاطرات شیرین بمونه ...