اینم از طلسم فیلم The Others که بالاخره شکست ...
واقعا فیلم توپی بود ... ظاهر فیلم حکایت از یک جریان ترسناک داشت که می شد با تصور دروغ بودنش از ترسش کاست ... ولی اگه به روح آدم به عنوان یک حقیقت و به خدای بزرگ به عنوان یک قدرت بزرگ که این ترس ها رو تحت الشعاع قرار می ده اعتقاد داشته باشه ... این فیلم چیزی برای ترسیدن نداشت ... فقط می مونه یک سری افکت های سینمایی محصول فکر کارگردان فیلم که متناسب با احساسات آدمه و تاثیرش گریز ناپذیر ...
توصیه می کنم حتما این فیلم رو ببینید ... و وجود موجوداتی غیر خودتون رو در اطرافتون بپذیرید ... ولی این باعث نشه ترسو و خرافاتی بشید ... ما تو دنیای خودمون هستیم ... و دنیای خودمون ... و حتی خودمون انقدر عجیب هستیم که دیگه وقتی برای فکر کردن به دیگر عجایب باقی نمونه ... وقتی که صرف چیزی کنیم که نمی تونه به دنیای ما راه داشته باشه و بهمون صدمه ای بزنه ...
اینکه بعد از مرگ چه زندگی ای در انتظارمونه و اینکه متوجه مرگمون می شیم یا نه ... اینکه قیامتی هست یا نه ... سوالاتی هستند که آدم ها همیشه در گیرش بودن و نتونستن به نتیجه ای برسن ... پس فکر کردن زیادی راجع بهش فایده ای جز سردرگمی بیشتر نداره ... من معتقدم اگه به عشق ایمان داشته باشید ... عشقی که علت اصلی خلقت من آدمه ... و لحظه لحظه زندگیم بخاطر اینه که معشوق یکی شدم که لنگه نداره ... عشقی که به زندگی من آدم معنا می ده ... و عشقی که مرگ رو تبدیل به پلی به سوی معشوق می کنه .... اگه این عشق رو تو وجود خودتون پیدا کرده باشید ... زمین و زمان هم که باهاتون لج کنن ... شما جز زیبایی نمی بینید و جز عشق حس نمی کنید .... و ترس از نا شناخته ها رنگ می بازه در برابر ترس مخلوط به احترام و عشقی که هر عاشقی در برابر معشوقش حس می کنه ... ترس از رانده شدن ... و محروم شدن از این عشق.
همیشه عاشق ... همیشه معشوق ... و همیشه در طلب عشق باشید ...
:)