اینم تفائلی بعد از روز های سخت ... در مسیر سخت اما دل نشین کوه ...
نمی دونم اینا حرف دلم هست یا حرف جانم ... در مورد معشوق ابدیم حرف می زنه , معشوق ازلی ...
به دلم نشست با اینکه انگار جزو اشعار موثق حضرت حافظ نیست ...


ای باد مشکبو بگذر سوی آن نگار / بگشا گره ززلفش و بوئی بمن بیار
با او بگو که ای نا مهربان من / بازآ که عاشقان تو مردند از انتظار
دل داده ایم و مهر تو از جان خریده ایم / بر ما جفا و جور و فراقت روا مدار
کردی به روزگارفراموش بنده را / زنهار عهد یاروفادار یادآر
ای دل بساز با غم هجران و صبر کن / ای دیده در فراقش از این بیش خون مبار
باری خیال دوست ز پیش نظر مشوی / چون بروصال یار نداریم اختیار
حافظ تو تا بکی غم حال جهان خوری / بسیار غم مخور که جهان نیست پایدار