دنیام خیلی شلوغه ... من بیشتر از درون شلوغم تا از کارام
نمی دونم کیم ... نمی دونم چی می خوام ...
فقط می دونم که می خوام تو مسیری که تو زندگیم پیش میاد .. و هر کاری که می کنم .. منصف باشم ... از دروغ بیزارم .. از تظاهر فراری ام ... دوست ندارم هیچ کدورتی باشه ...
نمی دونم ...
و چون نمی دونم تر جیح می دم همه چی رو به اون کسی بسپرم که می دونه ... و ازش بخوام نقاط تاریک زندگیم رو روشن کنه ... شگ های تو راهم رو برترف کنه و هدایتم که به سوی بهترین ...
ازش بخوام که هیچ کینه ای و هیچ تاریکی رو قلبم راه نده و اجازه نده هیچ کدورتی به قلبم راه پیدا کنه و بمونه ...
ازش می خوام بهترین رو بهم نشون بده ... کمکم کنه ایمان داشته باشم به نوری که می اندازه تو راهم ... و ازش می خوام به همه اونهایی که دوستشون دارم هم کمک کنه ... برای پیداکردن بهترین راه ... برای تحمل سختی ها ... برای باور کردن و ایمان داشتن به عشق الهی ...
عشقی که لزوما اون چیزی رو که ما فکر می کنیم خوبه برامون پیش نمی آره ...
امیوارم بهترین از نظر خدا ... و کائنات همونی باشه که با فکر و دلمون دوست داریم ... تا مسیرمون مسیر حرکت کل کائنات باشه ...
قدم های محکم برداریم بدون ترس و نگرانی ....
وقی هم جهت باشیم با انرژی کل ... غم شادیمون یکیه .... اون وقت نگران هیچ چیز تو دنیا نیستیم ... چون همه چی با ما داره پیشرفت می کنه ...