گاهی آدم احساس می کنه حرفای قشنگ هم زمان دارن ... یا تو یک موقعیت هایی بیشتر معنی پیدا می کنن ... و به دل آدم می شینن ... بیشتر در زمان شکست ... و ناراحتی ... به کمک آدم میان ...
با خودم فکر می کنم چرا اینجوری ... چرا وقتی ناراحتی ... یک شعر عرفانی بیشتر به دل می شینه ... چرا بیشتر به یاد خدا می افتی ... وقتی ازش کمک می خوای ...
انگار تو همچین وقتایی ... قلب آدم خیلی فعال می شه .. وقتی که ناراحتی ... وقتی دل شکسته ای ... بیشتر توجه آدم می ره به سمت قلبش ... همونجایی که احساس دوست داشتن ازش سرچشمه می گیره ... وقتی بیشتر توجه به قلب رفت ... مسلما رفت و آمد انرژی رو هم خیلی بیشتر احساس می کنه ... اونوقت وجود نور رو خیلی بیشتر می تونه حس کنه ... احساس معنوی بودن وجود آدم رو فرا می گیره ... خیلی جالبه .. اما ناراحت کنندم هست ... اینکه باید یک تلنگر بخوری تا به یاد بیاری ...

این دفعه من در کمال آرامش احساسی ... در کمال عشق و در کمال دل نشکستگی احساس کردم که این حرفای چری جی به دلم نشست ... با اینکه شاید این حرفا مال وقت تنهایی باشه ... ولی واقعیتیه که خوبه آدم همیشه به خودش متذکر بشه که ...
عشق همیشگی اون یار ابدیه ... اما فکر کنم می شه باعشق کوچکتری همراه بود تو راهش ...