امروز اولین روزی بود که من بطور جدی و حرفه ای زیر نظر یک مربی و از رو اصول سنگ کار کردم ... تا قبل از این خودم خیلی سنگ رو دوست داشتم ... و سعی می کردم باهاش دوست شم ... ولی امروز یکجور دیگه بود ... یک جاهایی آدم نا امید می شه و احساس می کنه دیگه هیچ راهی نداره و نمی تونه جلوتر بره ... تنها چیزی که به نظرم مهم اومد اینه که آدم سنگ رو دوست داشته باشه و نترسه ... قدرت بدنی رتبه دوم اهمیت رو داره ...
:):)