روزهای زندگی چقدر متفاوتند ...
در روز ناراحتی به زیبایی ها بدبینی ... و در روز خوشی امیدوار به نیامدن غم . . .
و این روز های متفاوتند که زندگی را می سازند ... و گریزناپذیرند ...
هنر آرام گذشتن از کنار آنان است ... نه مست زیبایی شویم ... و نه خراب یک غم ...
هنر داشتن چشم بینایی برای دیدن زیبایی هاست ... همیشه و هرجا ... در عین قبول کردن واقعیت نه چندان زیبای هر چیز
هنر عشق ورزیدن است ... به خالق زیبایی و دوست داشتن مخلوقاتش ...
و این منم که اکنون بدون در نظر داشتن زمان ، دوست می دارم و دوست داشته می شوم ... و از یار یگانه ام طلب آرامشی پویا می کنم ... و برکتی که لحظاتم را برای تکامل و رهایی بارور سازد و یاریم کند برای دوری از هر آنچه مانع این آرامش و پیشرفت است ...
No comments:
Post a Comment