وقتی دلم هوس نوشتن می کنه یاد اینجا می افتم ...
وقتی می آم اینجا یاد جوونیا می افتم ....
وقتی یاد جوونیا می افتم حرف روزم یادم می ره ....
بر می گردم تو فیس بوک و حس نوشتن رو که قدیما زود تر از دو صفحه ارضا نمی شد با دوخط جواب می دم و می رم پی کارم ....
عجیبه .... همیشه فکر می کردم پیری و پر حرفی با هم میان!!!